You medemblik - lente 2021

14 youmedemblik.nl | voorjaar 2021 Fotografie: Marcel Rob Tekst: Corona Rentenaar sceptisch tegenover het plan. “Varkens hebben niet zo’n goed imago. Mensen denken dat ze voor geluids- en stankoverlast zorgen en hebben een associatie met overvolle stallen. Maar toen iedereen zag hoe het eerder zo overwoekerde terrein zienderogen opknapte en hoe fijn de dieren het hier hebben, verdween de weerstand snel. De betrokkenheid van omwonenden wordt steeds groter. Zo komen verschillende buren nu zelfs hun etensresten bij ons brengen. Een tijd geleden bleek het mannetje Ferdinand op bezoek te zijn gegaan bij de buurvrouw. Met een appeltje wist ze hem uit haar tuin te lokken en samen hebben we het ondernemende varken weer teruggebracht.” Varkensparadijs Wie op de hoeve om zich heen kijkt, ziet een heus varkensparadijs. “Door de varkens op deze manier te houden, geven wij de dieren een goed leven”, vertelt Nick, “Dat merk je aan hoe ze contact met je zoeken. Het zijn vriendelijke beesten die zelf de kar oplopen als ik ze wil verplaatsen naar een ander stuk land. De keuze voor het Tamworth varken was een heel bewuste. Het is een zeldzaam varken, dat door de dichte vacht een echt buitendier is. Ik vind ze echt prachtig, zeker als ’s zomers het zonnetje op hun vacht schijnt. Dan krijgen ze een gouden gloed, dat is zó mooi. Het Tamworth varken stamt af van het Europese wilde zwijn, waardoor het een sterk ras is, dat goed tegen kou en warmte kan.” Echt varken zijn Ook de varkens van de Tamworth Hoeve zijn uiteindelijk bestemd voor consumptie. “Ik heb veel moeite met de manier waarop dieren in de bio- industrie gehouden worden voor hun vlees. In de bio-industrie fokken ze varkens in vijf tot zes maanden op tot zo’n 120 kilo. Ze zitten in een klein hok en komen nooit buiten, omdat het allemaal zo min mogelijk mag kosten. Biologische varkens leven gelukkig iets langer, zo’n acht tot tien maanden. Maar veelal mogen alleen de drachtige zeugen naar buiten en dan vaak nog niet eens lekker in de modder, maar op beton. Ik dacht: ‘Dat ga ik anders doen.’ Daarom heb ik gekozen voor een manier van varkenshouden, waarbij de beestjes de ruimte hebben en écht varken kunnen zijn. Het dierenwelzijn staat hier voorop. Zo biggen onze zeugen maar één keer per jaar. En pas als de dieren twee jaar oud zijn, mogen ze worden geslacht. Hierdoor kunnen wij vlees van hoge kwaliteit garanderen. Er lopen nu vijf gecastreerde mannetjes rond, die ergens in juni worden geslacht. Mensen kunnen het vlees dan via onze website bestellen.” Allemaal een eigen naam Op het terrein achter zwembad hebben de beer en zeugen allemaal een naam. Zo kom je er Bernadette, Penny en Lesley tegen. Tussen de bomen en varkens scharrelen kippen en kalkoenen. Ook lopen er zo’n tien biggetjes. De hele dag wroeten de harige beestjes met hun neus in de aarde op zoek naar wortels van planten en knollen. De varkenshoeder en zijn vriendin voeren ze zo weinig mogelijk bij. “De varkens zijn behoorlijk zelfredzaam. Bovendien maken ze de grond vrij van ongewenste groei. Daarom lopen een aantal van onze beesten inmiddels ook rond in het zonnepark in Andijk. Nu heeft de grond waar de panelen op staan toch een agrarische bestemming. Ja, zo ontstaat er een mooie combinatie van duurzaam en agrarisch.” Plannen De varkenshoeder zit vol plannen voor de hoeve. “We hebben nu zo’n tweeënhalf jaar geïnvesteerd in het bedrijf, de dieren en de afrasteringen. Op dit moment verzorgen we een stukje educatie in de vorm van rondleidingen voor schoolkinderen, waarbij ze echt tussen de varkens kunnen lopen. We vertellen over onze manier van varkenshouden en over waar vlees vandaan komt. Dit gaan we ook voor bedrijven en andere groepen doen. Daarnaast willen we hier graag een community (moes)- tuin beginnen, zodat gezinnen uit de omgeving wekelijks groenten kunnen ophalen of deze zelf kunnen oogsten.” Aan de rand van het terrein ziet Nick een voedselbos voor zich, met allerlei soorten paddenstoelen en fruit- en notenbomen. “Ook zouden zorgcliënten hier hun dagbesteding kunnen doen”, vervolgt hij enthousiast. Onzekere toekomst Voor Nick en Solvejg is de toekomst echter onzeker. “We zijn nog steeds met de gemeente in gesprek over deze plek en weten niet of we hier kunnen blijven. In mei loopt helaas de pachtperiode af. Zelf zou ik het mooi vinden als er op het terrein tiny houses zouden komen. Dan blijft er genoeg ruimte over voor onze varkens. Maar het kan ook dat de gemeente andere plannen heeft op het gebied van woningbouw. Dat zou erg jammer zijn, omdat de varkens hier zo’n fijne plek hebben en de omwonenden de hoeve zo omarmen. Wat wij gecreëerd hebben, is écht een uniek stukje Wervershoof.” Kijk ook eens op tamworthhoeve.nl .